At vuruldu; içim paramparça RüveydaGölgelerin ardına sakladım kusurumuSen orda kayıtsızca gülümsüyor gibisinBen burda damla damla eriyip akıyorumYine de, bırakamam yerlere gururumuİstenmediğim yeri usulca terk ederimHâtıra kalsın diye bırakır da ruhumuMahzun bir derviş gibi boyun büker, giderim.Nuru...