Çok hayal kuran, bununla kalmayıp o hayallerde yaşayan bir çocuktum. Sınıfta, kâğıttaki çizgileri taşırmadan boyayan, gelen övgüleri ise şımarıklık yapmadan üstlenen bir çocuk. İlerleyen yaşlarda boyama kalemlerimle arama mesafeler girdi tabii. Lise sürecimde hayatıma iki farklı yabancı dil girdi, sosyal bilimlerde kendimi geliştirdim. Ailem de okulum da beni adeta bir bürokrat gibi yetiştiriyordu... ta ki üniversite seçimine kadar.

Radikal bir karar alarak Güzel Sanatlar ve Mimarlık Fakültesi, Görsel İletişim Tasarımı bölümünü, pek kimseye söylemeden seçtim. Çünkü hayalleriyle yaşayan çocuğu hâlâ içimde bir yerlerde saklıyordum. Tasarlamayı, çizmeyi, yani hayallerimi araç fark etmeksizin yansıtmayı istiyordum. Ne kadar özgüvenli bir hareket yapmış olsam da iyi bir başlangıç yapmamıştım üniversiteye. Sınıfımdakiler, benim hayallerimde tuttuğum şeyleri rutin hayatlarında yapan ve kendilerini bu alanda geliştirmiş insanlardı. Benim başarılı olduğum disiplinler onlardan farklıydı. İlk seneler yelkensiz bir gemi gibi salınıyordum okyanusta. Gelecek kaygısı yetmezmiş gibi, bulunduğum yere ait hissetmemeye de başlamıştım. Zinciri kırmam gerekiyordu ...

Ek iş yaparak para kazanmak günümüz koşulları altında olağan hatta çoğu kişi için biraz da zaruri bir durumdur. Hali hazırda ta...