Bu güncel yaşam yazımızın konusu kar ve mutluluk arasında ki bağ:-) Son günlerde sosyal medyada en çok dikkatimi çeken paylaşımların başında, kar yağışının birçok şehirde başlaması ile sosyal medya hikayelerinde yada paylaşımlarında bolca gördüğümüz kar temalı fotoğraf ve videolar geliyor:-) 

Ve bunların tamamı da kar yağışı ile ilgili hissedilen mutluluk paylaşımları. Gerçekten de birçoğumuz istemsiz yada sebep bulamadığımız bir şekilde kar yağışı ile mutlu oluyoruz. Peki bunun nedeni hiç aklınıza geldi mi:-)

Bilimsel olarak bir bulguya rastlamamış olsam da özellikle psikologların bu konuda bazı tespitleri mevcut.

"Alışa geldiğimiz çevre düzeninin bir anda değişmesi ve her yerin beyaz bir örtü ile kaplanması ilk etapta insanların adrenalin ve mutluluk hormonu salgılamasına sebep oluyor. Ender görülen bir durum olması ve algıda değişiklik nedeni ile mutluluğa sebep oluyor." (Alıntıdır)

Bu psikologların kısmi bilimsel yaklaşımları ama gelin biz birde kendi düşüncelerimize bakalım:-)

Benim yaş grubu arkadaşlar veya daha büyükler iyi hatırlarlar, bizim çocukluk yıllarımızda kışın gerçekten kar yağardı. Yağdığı zaman en az 20-30 cm civarı olur ve öyle hemen 2 günde de eriyip gitmezdi. Her gün dışarı çıkar, çıkıp saatlerce oynardık. Ama şimdi öyle mi? En azından 1 gün yağsa, tutmasa bile yağışını izlesek özlemi duyuyoruz artık... 

Ben kendim için söyleyeyim, 2 gündür sabahları kalkınca ilk işim, kar yağdı mı acaba diye pencereden dışarı bakmak oluyor ve yağmadığını görünce hüsrana uğrayıp günüme devam ediyorum:-)

Öyle zannediyorum ki kar ile çocukluğumuz arasında ciddi bir duygusal bağ var. Kar gördüğümüzde büyük ihtimalle çocukluk günlerimize geri dönüp, stressiz, kaygısız ve sorumluluklarımızın olmadığı günleri hatırlayıp ister istemez yüzümüzde bir tebessüm oluşuyor ve mutluluk duyuyoruz:-) Yanılıyor muyum?

Bir dönem de hatırlarsanız çocuklar için büyük bir umuttu kar yağması. Çok yağınca okullar tatil olur ve çocuklar bayram yapardı:-)) Ben oğlumun aralarda "yarın kar yağsa da okula gitmesem" dediğini, sabahları yataktan fırlayıp pencereye koştuğu günleri daha dün gibi hatırlıyorum:-)) Tabi artık evden çıkamadıkları için böyle bir ümitleri de ne yazık ki olamıyor.. Aslında sanırım bu sadece çocuklar için değil, biz yetişkinler için de zaman zaman umut olmuştur değil mi? Çok yağsa, işe gitmesek, sıcacık yataklarımızda biraz daha yatsak fikrini sevmeyen, aklına getirmeyen var mı?:-))

Aklıma gelen diğer bir konu ise; beyaz büyü:-) (kimileri için de beyaz kabus) Bardaktan boşanırcasına yağan yağmur doğa veya etrafımız da vıcık vıcık çamur hissi uyandırırken, lapa lapa yağan kar manzaraları kartpostal tadında oluyor ve yine daha çok mutluluk veriyor:-) Galiba beyaz renk örtüsü farkına varmadan içimizi huzurla kaplıyor. Yağmur ne kadar çok ruhumu daraltıp, bana huzursuzluk veriyorsa, kar tam tersi içimi huzurla kaplıyor.

Yine buna bağlı başka bir şey:-) Çok az insan yağmurdan gölet olmuş çamura, su birikintisine sırt yada yüz üstü atlarken, karla kaplı bir alana atlamayan var mı bugüne kadar?:-) Bize her zaman çok daha fazla oyun/eğlenme imkanı veriyor ve bu zamanın kısıtlı olması bence bunu daha da değerli ve eğlenceli yapıyor.

Ayrıca unutmadan kimsenin henüz basmadığı yerlere "ilk ayak izini" bırakmak ta benim için ciddi bir mutluluk sebebi:-))

Bu ve benzeri sebepler; istediği kadar soğuk yapsın, hastalıklara sebep olsun, birçok işimizi engelliyor olsun yine de her sene yağdığında bizi diğer birçok doğa olayına göre çok daha mutlu hissettiriyor ve mutlu ediyor.

Cinsiyet ayrımı yapan biri değilim ama bu durum kadın ve erkekte de farklı duygulara sebep olabiliyor. Kadın şömine karşısında bir dağ evinde kar manzarası hayal ederken, erkek oraya giderken arabanın lastikleri için zinciri yada kış lastiklerini hayal ederek ciddi strese girebiliyor:-)

Mutluluk sebebi tabi ki her bölgede, her şehirde böyle değil. Yada kar yağdığında verilen tepkiler tamamen farklı. Bugün Doğu Anadolu da bir şehirde kar yağdığı için mutluluktan sokaklara dökülen insanlar yada çocuklar görmemiz mümkün değil. Ama İzmir'de kar yağdığını düşünsenize:-)) Yani başta ki etkene geri dönüyoruz. Ender ve süresinin az olması.  

Yazının sonuna gelirken küçük bir husustan daha bahsetmek istiyorum..

Her şeye negatif bakıp, eleştirel yaklaşanlar da var bu konu da, tabi her zaman olduğu gibi:-) 

"Sanki her sene kar yağmıyor mu? "

"İlk defa mı gördünüz?"  

"Kışın kar yağması kadar doğal bir şey yok ki?" 

"Kar yağmasına mutlu oluyorsunuz ama dışarıda ne durumda olan insanlar var?"

"Bu kadar seviniyorsun ama sokak hayvanlarını düşündün mü?" gibi gibi moral bozucu söylemleri olan, insanların hevesini, kısa süreli mutluluklarını kursağına tıkayan tipler.. 

Hiç aldırış etmeyin ve mutluluğunuzu sonuna kadar yaşayın. Çünkü bu tip insanlar hayatları boyunca bir sokak hayvanına yardım etmemiş, muhtaç bir insana el uzatmamış, sadece muhalefet olsun diye konuşan, mutsuzlukla beslenen insanlar. Oturduğu yerden çevresine negatif enerji vermekle kendi kötü ruhlarını besleyen art niyetli insanlar... 

Bu bir hissiyat, kısa süreli de olsa bir düşünce, duygu selidir. 

Biz de biliyoruz binlerce insanın, onlarca sokak hayvanının yada bilmediğimiz birçok şeyin olumsuz hava şartlarında neler yaşadığını, ne zorluklar ile karşı karşıya kaldığını. Ama ben eminim, kiminde uzun, kiminde kısa, kiminde anlıkta olsa kar yağışı ilk etapta herkesin yüzünde bir tebessüm oluşmasına sebep oluyordur:-) 

Lafta değil harekette olanlardan olmak lazım!! O yüzden siz onları dinlemeyin ve kısa süreli de olsa kendi mutluluğunuzu kimseye böldürmeyin:-)

Keyifli bir hafta sonunuz olsun, saygılarımla:-)

Her zaman olduğu gibi diğer yazılarım için hayat40tansonra blogumu ziyaret edebilirsiniz.