“Tutunabilecek hiçbir dalım kalmadı”, diye serzenişte bulunan kadına, “Belki de buna ihtiyacın yoktur.” diye seslendi adam. Dikkatini çekmeyi başarmıştı. Önündeki saksıya toprağı doldururken açıklamaya başladı: “Sahra çalısını bilir misin?” diye sordu. Kadın daha önce hiç bu bitkiyi duymamıştı. Hayretle cevapladı. “Hayır, daha önce hiç görmedim.”

“Görmemiş olman mümkün değil!” dedi adam kendinden emin bir şekilde elindeki toprak parçalarını silkerek. “Eski kovboy filmlerinde oradan oraya uçuşan o çalı parçası vardır ya hani” dedi. “İşte onun adı sahra çalısıdır. Diriliş bitkisi de denir aynı zamanda. Çünkü diğer bitkiler gibi kökü yoktur. Tıpkı senin hissettiğin gibi yani.” diye ekledi.

Kadının feri kaçmış gözleri birden aydınlandı. Bunun dirilişle ne alakası olabilir ki diye düşünmeye başlamıştı. 

“Sahra çalısının bir kökü yoktur. Ama buna ihtiyacı da yoktur.” diye tamamladı adam, elindeki karanfili saksıya, toprağın içine yerleştirirken. “Kökü olmayan bu bitki, hayatı boyunca su peşinde oradan oraya uçar, durur. Ne zaman bir su kaynağı bulsa, oraya yerleşir ve bu kısıtlı su kaynağı bile sahra çalısına yıllarca yeter.” derken can suyunu yavaşça boşalttı karanfilin köklerine. “Sen de seni yıllarca ayakta tutabilecek gücü içinde taşıyorsun!”

Eğer bu platforma hâlâ üye değilseniz buradan ücretsiz üye olabilir, 

her gün yazılan yazılardan notlar alabilir ve beğendiğiniz yazıları listeleyebilirsiniz. Hatta isterseniz siz de yazmaya başlayabilirsiniz…