Neden dört diye bile düşündüm. Sonra Aykut Kocaman’ın Fatih Terim’e “Neden 6 hocam biliyor musunuz?” diye soruşu geldi aklıma. Güldük eğlendik tabii o zamanlar ama bu arada biz bu dördüncü yıldızı bu sene de takamayacağız galiba, bu dörtte bir şey var. Neyse daha fazla uzatmadan 20 gündür yazdığım 4'lükler hazır, her ne kadar dörtlük olmasa da. Dörtlük deyince basketboldan pek anlamam ama şöyle bir şey okumuştum ne kadar doğru bilmiyorum. Dünyaca ünlü bir basketbolcuya eleştirircesine soruyorlar “Neden sürekli üçlük atmaya çalışıyorsunuz?” diye. Cevabı hem alaycı hem de ders verir nitelikte: “Çünkü basketbolda dörtlük yok!” 

13 Nisan Salı

— Bugünün Ramazan’ın ilk günü olması başlı başına mutlu olmak için bir sebep aslında, oruç tutabilecek kadar sağlıklı olduğum için ne kadar şükretsem az.

 — Bugün uzun süre sonra çay içmeyi ne kadar sevdiğimi hatırladım.

 — Cenk ve Erdem’in Savaştığın Meydan Kaderindir’in devamını çektiği iki fare bölümünü seyrettim ve gerçekten hiç beklemediğim şekilde bitirdiler, çok komikti.

 — Akşam da uzun zamandır görüşemediğim teyzem aradı, mutlu oldum.

14/4

— Bu sabah daha rahat uyandım, düne nazaran daha iyi hissediyorum.

 — Bugün okuduğum kitap hiç ummadığım kadar heyecanlı gidiyor.

 — Akşam yemekten sonra çilek yedim bugün. Çocukluğumda yediğim çileklerin kokusu geldi burnuma, mutlu oldum.

 —Uzun zamandır uyuyamadığım kadar rahat uyudum gece.

15.04.2021 

— Bugün bir hikayemi daha tamamlama aşamasına getirdim.

 — Akşam komşu sarma getirdi, tam da canım çekmişken çok iyi geldi.

 — Bitter çikolata yedim sırf mutlu olmak için, işe yaradı gerçekten.

 — Mutlu olmak için çok fazla şey yapmamak zorunda olduğumu anlıyorum yavaş yavaş.

16 Nisan 2021 Cuma

— Bugünü Perşembe zannediyordum ben sabah, Cuma olduğunu fark edince mutlu oldum.

 — Bugün yayınlamayı düşündüğüm hikayeyi büyük ihtimalle bitiremeyeceğim ama yine de buna mecbur olmadığımı anlayınca rahatladım.

 — Sonunda bizim de çalışma saatlerimiz kısalacakmış, bunun haberiyle bile mutlu oldum.

 — Yoğun bir haftanın bitişiyle iki gün boyunca çalışmayacak olmak da mutlu etti.

04.17.2021

— Barış Özcan’a kaldığım yerden devam ettim, her videosu ayrı bir pozitiflikle bitiyor zaten.

 — Elementary’de çok heyecanlı devam ediyor.

 — Bunları yazmaya başladıktan sonra hasta olur gibi olmuştum, tam da mutlu olduğum şeyleri yazarken acaba korona falan mı oldum diye düşünürken şuan çok daha iyiyim.

 — Hikayeme bugün biraz zaman ayırabildim. Bu da mutlu olmama yetti.

Pazar

— Sağlıklı olmak başlı başına mutluluk sebebi.

 — Uzun zaman sonra sabahladım bugün ona rağmen öğlen 12 gibi uyandım ve hiç uykum yok.

 — Bugün yine Türk kahvesi içtim iftardan sonra. Bütün gün bu anı bekledim resmen ama değdi.

 — Uzun zamandır yarım kalmış olan bir kitabıma devam ettim, mutlu oldum.

Nisan 19 Pazartesi

— Virüs kapan bir arkadaş iyileşmiş artık tamamen, bir hafta sonra onu görünce mutlu oldum.

 — Skoru hiç bilmeden Fenerbahçe’nin maçını seyrettim, Harun’un penaltı kurtarışı mutlu etti.

 — Hafif yağmur çiseliyor dışarda, az önce biraz yürüdüm ve bu havaları ne kadar çok sevdiğimi hatırladım.

 — Bugün fullsepp ve medium da yeni yazılar okuma günüm, daha yazıları seçmeden mutlu oldum.

20'si

— Bugün de hava çok güzel. Güneşli havaları da çok seviyorum, keşke vaktim olsa da çıkıp yürüyebilsem biraz.

 — Yine yoğun bir gündü işte, zihnen çok yoruldum bugün ama buna rağmen mutluyum. Arada bir yorulmak da lazım.

 — Su, evet sadece bir bardak su bile mutluluk sebebi aslında susadığınızda.

 — Trafik olmasına rağmen 20 dakikada eve vardım bugün.

21/4/21

— Bugün yaklaşık 3–4 sayfa yazı yazdım, iyi geldi.

 — İşten erken çıktım, belki gece Semerkant’ı bitirebilirim. Şimdiden sırada ne okuyacağımı düşünmek mutlu ediyor.

 — Uzun zamandır arabasını satmaya çalışan bir ağabeyimiz bugün satmış arabasını, borcu vardı onu da kapatmış böylece. O da çok mutluydu zaten ben de mutlu oldum sayesinde.

 — Süper Lig diye bir şey kuracaklarmış falan diye üzülmüştüm başta ama sonra J.Kloop’un açıklamalarını okuyunca sevindim. Sonra da öğrendim ki Mourinho’yu kovmuşlar. Ona rağmen onun o mutlu halini görünce ben de mutlu oldum.

Yirmi İki Nisan

— Hayat kısa ama kuşlar uçuyor yine de. Hava bugün de çok güzel. 

 —Sabah Süper Lig projesinin iptal olduğunu öğrendim. Tottenham’a da ayrıca ceza falan vermişler, ona da mutlu oldum. Sanki benle ne alakası varsa.

— Sahura falan kalkıyor musunuz bilmiyorum ama iftarın mutlulukla bir ilgisi olmalı. İftar sofralarını boşuna kullanmıyorlar her çeşit reklamda.

 — Bugün mutlu olduğum şeyleri yazmaya başlarken Cemal Süreya geldi aklıma, belli olmuştur zaten. Öyle pek şiir okuyan, bilen biri değilimdir ama yine de mutlu oldum.

23 Nisan

— Bugünün Cuma’ya denk gelmesi hayatımın bu yoğun döneminde ilaç gibi geldi.

 — Polis olan bir arkadaşım aradı da aşı olduğunu söyledi, onun adına sevindim.

 — Yine sabahladım ve uzun zamandır okuyamadığım birkaç dergiye bakma fırsatı buldum. Özellikle Uykusuz mutlu etti.

 — Mahallemizdeki camiinin Afrika’da su kuyusu açtırdığını öğrendim bugün, sevindim gerçekten.

24

— Bugün 24 saatin aslında ne kadar uzun olduğunu, istesem birçok şeye zamanımız yeteceğini fark ettiğim için mutlu oldum.

 — Değişik bir film seyrettim, sonuyla şaşırttı. Mutlu oldum.

 — Akşama doğru yarının da tatil olduğunu hatırladım.

 — Sıcak pide, başlı başına bir mutluluk sebebi.

Nisan’ın Yirmibeşi — Pazar Günü

— Oğuz Benlioğlu’nun son webinarını seyrettim, o da çok pozitif bir insan.

 — Hekimoğlu’nun son bölümüne başladım ama bitiremedim, yine de mutlu oldum.

 — İki gün boyunca evden hiç çıkmamama rağmen dışarıya çıkma ihtiyacı hissetmemek de bir mutluluk olabilir.

 — Cenk Erdemin Atasözleri Atölyesi’nin son iki bölümünü dinledim bugün, yine çok güldüm.

26 Nisan — Yeni Bir Hafta

— Bugün para çekmek için dışarı çıktım da hava çok güzeldi. Yürümek iyi geldi.

 —Yine bir hikayeyi tamamlayamadım bu hafta ama en azından Semerkant hakkındaki yazımı bitirdim.

 — 3 günlük tatil iyiydi ama 4 günlük işi tamamlamayı başardım bugün.

 — Yarın erken kalkacağım için erkenden yatmayı düşünüyordum. Bu düşünceyi de eyleme dönüştürmek mutlu etti.

27'si — Salı

— Bugün kendimi çok şanslı hissediyorum. Sahurdan sonra uyuyamadım ama en azından uykum yok.

 — Sabah yeni bir kitaba başladım bu arada, Albert Camus’den Düşüş. 

 — Şansım akşama doğru terse döndü sanki, üst üste birkaç işin ters gitti hep ama sonra hepsi de halloldu. Bu açıdan bakınca mutlu oldum yine.

 — Akşam da bitirdim Düşüş’ü. Böyle bir günde biten kitapları seviyorum. 

 Yılın 17. Haftasının 3. Günü

— Bugün maaş listesini istediler, maaşları erkenden alabilirsek çok iyi olacak.

 — Dünün yorgunluğunu bugün yeni yeni hissediyorum ama tam zamanında muhasebe programına güncelleme yapacaklarmış, 2 saat falan da sürdü. Buna neden mutlu oldum? Çünkü biraz kafamı toplama fırsatı olarak değerlendirdim bu arayı.

 — Tatile çıkanlar arasına giremesem de nasıl çalışacağımızla ilgili durumun yarın kesinleşeceğini öğrenmek bile mutlu etti. Zaten başka ne zaman olabilirdi ki?

 — Evde kalma ihtimaline karşı zamanı nasıl değerlendirmeyi istediğimi düşündüm bu akşam. Yani normalde olsa ne istediğimden ziyade ne yapmak gerek falan diye düşünürdüm. Bunları yazmak işe yarıyor sanırım, buna canlı canlı şahit olmak da mutluluk verici.

29 Nisan — Kapanmaya 1 Kala

—Artık bu 4 şeyi yazma işini alışkanlık haline getirdiğimi de düşünüyorum ve bu da mutlu ediyor.

 — Bundan sonra da bunları deftere yazmak, böylece daha özel şeyleri de not alabilecek olma fikri bile heyecan verici.

 — Kapanmanın bizim işlerimizi etkilemeyeceğini, çalışmak için izin alabildiğimizi öğrendim ve mutlu oldum.

 — Yeni bir kitaba başladım: Mutlu Olma Sanatı

Nisan’ın Son Günü

—Bugün nelerden mutlu olabilirim diye düşünürken hatta yazabilecek 2–3 tane şeyi bile belirlemişken bu zamana kadar iş hayatımda belki de yaptığım en büyük ve ciddi hatayı yaptım. Küçücük bir ihmal çok büyük bir yanlışa neden oldu. Kendimi çok kötü hissettim ve işten ayrılmayı bile düşündüm. Bütün bu yazdıklarımı silmeyi düşündüm. Hatta artık bir şey yazmamayı bile düşündüm. Sonra sorumluluktan böyle kolayca kaçamayacağıma karar verdim ve bunları da yazıyorum şuan.

— Soğuk suyla elimi yüzümü tekrar tekrar yıkayıp derin nefes almak ruh haline kesinlikle iyi geliyor. 

— Bütün sorumluluğu üstüme aldım, hatamı kabullendim ve sonra eskiden okuduğum bir şey geldi aklıma. Aslında hemen hemen her gün herkesin yapabileceği basit bir hatayı yapmıştım zaten bu yüzden de kimse ters bir tepki vermedi ama bundan sonra belki de bu hatayı hayatım boyunca yapmayacağım. Bu düşünce çok mu safça bilmiyorum ama az da olsa mutlu ediyor.

 — Yoğun geçen bu haftanın sonunda sağ salim eve varmak da bir mutluluk sebebi aslında.

Yeni 1 Ay

— Bugün olabildiğince keyif yapmaya karar verdim, sevdiğim şarkıları dinledim. Mutlu eden şarkılar.

 — Mutlu Olma Sanatı’na devam ettim biraz ama sonra kafamı veremedim. Aklıma sürekli olarak yaptığım hata geliyor, içim bir türlü rahat etmiyor. Bir yandan da dışarı çıkmak da yasak ama evdeki eksikler geldi aklıma. Markete gitmeye karar verdim ve dışarı çıkıp havanın ne kadar güzel olduğunu görmek iyi geldi.

 — Markete tam girdiğimde sıcak pide de geldi iki kasa. Hiç sıra falan da beklemeden bugünün de pidesini almış oldum.

 — Güzel şekilli bir kutuda çikolata gördüm haftanın ürünlerinde ve hiç düşünmeden aldım. Daha yemeden mutlu etti.

2 Mayıs — 20 Ramazan

— Bugün 20. gün oluyor ve eğer yazabilirsem yarın bitirmeyi düşünüyorum ve bu da mutlu ediyor.

 — Nerdeyse bütün gün FM oynadım bugün, bomboş bir gün olsa da zihnen toparlanmama yardımcı oldu.

 — Cenk ve Erdem’in Tahminatörler’ine başladım bir yandan. Hiç eskimeyecek kalitede iş yapmışlar, tekrar dinlesem bile güldürüyor.

 — Bugün belki de şu 20 gün içerisinde görünürde en mutlu olduğum gün olsa da, içten içe hep bir burukluk, bir iç sıkıntısı var. Yarın bu iş hallolacak mı diye düşünürken aslında kafamı kurcalayan başka bir derdim olmamasına da sevindim.

Son Gün ~ Bugün

Bugün yine yoğun bir gün beni bekliyor. Umarım bugün de mutlu olacağım şeyler olur. Şuan gerçekten mutluyum çünkü az önce Cuma günü yaptığım hatayı telafi ettim. Yani aslında pek bir şey de yapmadım ama halloldu bir şekilde. Oysa 2 gün önce buna ne kadar çok üzülmüştüm. Bu da bana yeni bir ders oldu aslında. Her şeyi ne kadar da abartıyoruz, özellikle de kötü olayları, ihtimalleri. 2 gündür doğru dürüst uyuyamadım bile, acaba düzeltilir mi bu hata, yoksa davalık falan mı oluruz, mahkemelerde mi sürünürüz, karşı taraf çamura yatar mı, banka personeli yaptığı hatayı reddeder mi falan derken bu sabah gittim bankaya ve gişedeki personel gülümseyerek yaptığı hatanın sebebini açıkladı. Söylediğinde de hatırladım gerçekten, tam benim verdiğim parayı makinede sayarken telefonu çalmıştı ve biriyle konuşuyordu. Haliyle kafası karışmış. Karşı tarafta zaten para blokeli olarak duruyormuş. İstese de çekemezmiş. Onu da bilgilendirmişler ve çalışıyormuş zaten o da. Öğlene doğru da gelip imzalayacakmış belgeleri. Yani her şey olması gerektiği gibi olacak sonunda, 2 gün gecikmeli de olsa. Bu olayın böyle kapanma dönemine gelmesi, araya hafta sonunun girmesi, yanlışlıkla gönderilen paranın miktarının benim neredeyse bir yıllık kazancım olması gibi nedenler kulağa ne kadar korkunç gelse de, çözümü aslında iki imzaya bakıyor sadece. 

Ben hep yazarken ben olsam bu yazıyı okur muydum diye düşünüyorum ve net bir şekilde okumazdım dersem eğer, yayınlamıyorum. Açıkçası bu yazıyı yazarken bazı günler bu yazıyı neden okuyayım ki diye düşündüm. Hiç son gününde böyle bir kapanış yapacağım aklıma gelmezdi. Bunları yazarken de çok şey öğrendim. Umarım okuyanlar için de bir kayıp değil, kazanç olmuştur. Sağlıcakla kalın.