Öğretmen ihtiyacı hesaplanmadığı için atanamayan öğretmen sayısı 460 binken (2023’te bu sayı 1 milyona çıkacak),

öğretmen istihdamı konusunda geçici uygulamalar, kalıcı bir hale gelirken,

atamalarda hak ve adalet gözetilmezken,

torpile her zaman imkan tanınırken,

eğitim fakültesi mezunlarına öncelik verilmezken,

eğitim fakülteleri akıl değil nâkil yuvaları haline gelmişken,

yeni mezun öğretmenler özel öğretim kurumlarında, asgari ücretin de altında bir fiyata çalıştırılırken,

eğitim sisteminde ortaya çıkan her yeni uygulama öğretmen istihdamını bozarken,

öğretmen adayının 4 yıllık meslek eğitimi hiçe sayılırken, kaderi tek bir sınava bağlanırken,

sınav başarısı üzerinden kariyer olanağı sunulurken, sınavla nitelikli öğretmen belirlenirken ve diploma basit bir kağıt parçasından öteye gidemezken,

doğuya atanan öğretmen sayısının yüzde 89’u istifa ederek mesleğini bırakırken,

çözüm odaklı değil çıkar odaklı bir bakış açısından dolayı terörden nasibini almış öğretmenler varken,

asıl müsebbipleri ülkede fink atarken günah keçisi seçilmiş, KHK ile işinden atılmış öğretmenler varken,

“3 ay yatarak para kazanıyorlar” diyen bir zihniyet varken,

önceden verilmesi gereken hizmet içi eğitimlerin süreç içerisinde verildiği için mağduriyet yaşayan öğretmenler varken,

lise mezunu bir bekçi maaşı, göreve yeni başlayan öğretmen maaşından daha fazlayken,

iş bulamayan öğretmenler polislik gibi tamamen kendi alanları dışında mesleklere yönelmek zorunda bırakılmışken,

“Para için öğretmenlik yapılmaz” diyen idealist öğretmenler ezim ezim ezilirken,

sendikalaşarak hakkını aramaya çalışan öğretmenler de sürüm sürüm süründürülürken ,

öğretmenlik mesleği toplumda değerini tamamen kaybetmişken,

maalesef,

bir öğretmen olarak kendimin, öğretmen arkadaşlarımın ve öğretmenlerimin 24 Kasım Öğretmenler Günü’nü kutlamak içimden gelmiyor.

Bağışlayın.