Sigaramın dumanına karışan bir yağmur altındayım

Sanki duman,

zihnimden akan düşüncelerimle dans ediyor,

Bense varlığı kesinsiz bir huzur altındayım.

tenime çarparken o soğuk damlalar, düşünürüm;

Belki de birer soğuk hüzün parçalarıdır onlar.

Geçenin ikisi, üçü ne fark eder zihne meşgale vermeye?

İnsanın zamanı belli olur mu, düşünürken zaman sorun olur mu?

Ah bu yağmur,

Zamanın suyu gibi akarsa bir de…

Bak,

Bu kasvetli havaların içinde bile

gökyüzüne bakma hevesi bulabiliyorum içimde.

Yıldızların ihtişamını gözlemlerken -ne hoş-

Hala umut tozları dökebiliyorum kalbime.

Yağmur halen akıp gidiyor ayaklarımın altından bak,

Bense bu zaman suyu akarken

yerimdeyim ve sayıyorum, nafile.

Z.Simay Oral