Dağın kuzeyinden* girmişti ancak ne girişi ne de kazdığı o tozlu havasız tüneli hatırlıyordu. okuduğu kitablardaki abartılı yeralt şehirler küçük kalırdı RVYD'nın kazdığı yanında. Yidinez bile sadece ufacık bir kısmında çalışıyordu. Çalışmayı geç yaşadığı hayalini kurduğu bu gri taş şehrin ne kadar büyük olduğunu o da bilmiyordu buna ayıracak vakti de yoktu. Her kurumun her birliğin her yolun ilki buradaydı bütün yolları buraya açmak zorunda kaldı. RVYD da ona fazla göstermiyordu bu büyük fabrikayı ne de olsa bir insanın kaldıramayacağı kadar kaotik hammaddenin girip kabloların, rayların, asfaltın, kulelerin, askerlerin, küme bilgisayarların, kulelerin çıktığı bir yer. Gelen her araca bakım yapılıyor, sürekli parçalanmış robotlar fedayiler geliyor, durmaksızın alt yapı hızlandırılıyor yeni hatlar bağlanıyor, yeni savunma sistemleri dikiliyordu. Yidinez ise ailesinden yoksun, insanlıktan kopuk hayatı tamamen ekranına indirgemiş bir robsan** olmuştu. Üstünü yıllarca çiğnediği dağ şimdi kendinden oyma taş sütunlarla ayakta duruyordu,Yidinez'in kendi devreleri gibi. Yüce dağı kurt gibi oyuyordu ikisi tahtayı oyduğu gib RVYD ana vucuduyla dağa adım bassa dağa çökerdi şibhe yoktu. Tek tehdid de kendileriydi zate...