Psikoloji denilince ilk akla gelen kişi olan Sigmund Freud’un benimsediği içgüdüler olan yaşam içgüdüsü (Eros) ve ölüm içgüdüsü (Thanatos). Bu iki dürtünün psişik enerjisi ise ‘libido’. Çoğunuz bu kavrama hayatınızın bir yerinde rastlamışsınızdır. Libido denildiğinde aklınıza ‘cinsellik’ geldiyse doğru yoldasınız demektedir. Biz yaşam ve ölüm içgüdüsü diyorduk nereden çıktı bu libido derseniz şöyle açıklayayım. İnsanlar yaşamak için mücadele verirken belki kabul etmesi zor ama ölüm için de verir. Kişi bir yandan ölümü isterken diğer yandan yaşama tutunmaya çalışabilir. Bu ikisi arasındaki bağı kuran ise cinselliktir. Libido hayati içgüdüler tarafından ortaya atılmaktadır. Kişinin hissettiği tutku, aidiyet duygusu ya da hazzı... 

  Bunların yanında Freud, Topografik kuramda İd’in bilinçdışı düzeyde var olan ilkel benliğimiz olduğunu ve zevk ilkelerine göre işlediğini düşünürken yaşam ve ölüm dürtülerinin de id tarafından kapsandığını ileri sürmüştür. 

Peki Zorlayıcı Duygu Durumu ya da Olumsuz Durumlarda Neden İntihar Etmeyiz? 

   Eros yani yaşam içgüdüsü, kişinin hayatta kalmasını sağlar; nefes almasını, cinselliği hatta yemek yemeyi yönetir. Tüm bunlar kişinin hayatta kalmasını sağlar. Bazen karşılaştığımız ya da bize bahsedilen insanların öyle hayat hikayeleri vardır ki ‘Benim başıma gelse intihar ederdim.’ diye geçiririz içimizden. Oysa ne kadar zor bir karar olduğunu biz de biliriz. Bunun yanında dünyaya bir can getirmek de yine yaşama dürtümüzün bize verdiği bir hediye sanırım. 

Thanatos yani ölüm içgüdüsü ise saldırganlığı ve ölümü barındırıyor içinde. Hayatta çıkmaz sokağa girdiğimizde belki de kendimize dahi söyleyemediğimiz o her şeyden kurtulma isteği... İnsan, farkında oldukları dışında kalanlardan daha çok etkileniyor ne yazık ki. Bilincimiz o kadar az ve dar ki bilinç dışımızda olan bitenden haberdar olsak çoğumuz bunu inkâr ederiz. Bu yüzdendir ya baskılayıp zihnimizin en ücra köşelerine gönderişimiz. İşte o noktada yani ölümü kaçış olarak gördüğümüz o anlarda Eros, Thanatos’la oldukça büyük bir çatışmaya girer. İkisi birbiriyle sürekli bir çatışma ve zıtlık içinde de olsa o zıtlıkta bir denge vardır. Peki ‘Neden intihar etmiyoruz?’ ya da ‘Ölüm neden hep son çare oluyor?’ Çünkü Eros, Thanatos’dan güçlü. Yani en azından Freud öyle olduğunu düşünmüş.  

Elbette bedenler bir gün toprağa karışacak ve Thanatos galip gelecek fakat Eros o güne kadar var olmalı. Hayatta her daim yaşama arzusuyla var olmanız dileğiyle...

İçinizdeki o ışık hiç sönmesin.