Bir kitapsızın tanrısı gibi, ellerimle yarattım seni. Sen nereden bileceksin sana inandığımı, ruhun yok senin. Kibirlenme, sevgini istemiyorum senden, sevmeye ihtiyacım var diye yarattım seni.

Sen bir dilsizsin, dinle diye yarattım seni. Gözlerin görmez senin, görmek için yarattım seni. Zihnimin çamurundan doğdun sen, ellerimle yoğurdum hamurunu. Sıkıldığım da yok edeceğim seni, tırnak aralarımda saklan sen şimdi, avucumun izlerine gömül, yıkayacağım seni elbet ve akacaksın her kirli su gibi bu şehrin giderine. 

Özlediğimin çeyreği kadar sevmiyorum seni. Sen çok sevdiğim birinin gölgesi olursun belki, belki kalbini kırıp özür dileyemediğim birinin günah çıkarması...

Rahmin yok senin, bir öksüz doğurmana müsade etmeyeceğim. Kalbin yok senin, ellerimi hissetmene izin vermeyeceğim. Ayakların yok, ellerin yok, gitmene izin vermeyeceğim.

İnancın yok senin, dünyan yok, mahşerin yok. Allahın yok senin, cennetin yok, cehennemin yok. Nefsin yok senin, sevabın yok, günahın yok.