Öyle mi oluyor?

Nefret etmek çok ciddi bir duygu, aynı ciddiyetle insanın enerjisini alır. Nefret edebilmek için travmatik bir şey yaşaman lazım. Sıradan, monoton, vasatın altında bir ilişki bitiminde ya da platonik duygular havada kaldığında...hikaye nasıl tamamlanmalı?

Çok sevdiğim bir yazar Cemil Meriç in sevgilisi Lamia'ya yazdığı mektuplara gidelim." Ben seni değil, muradını istiyorum." diyor kelimelerle dans eden yazar. Acaba bizlerde duygumuzu açığa çıkarırken; "seni seviyorum"," benimle evlenir misin?"... gibi son derece cüretkar seslenişlerimizin ardında böyle bir arzuyu mu saklıyoruz? İstiyoruz ki gönlümüzün üzerine bütün geleceğini koysun. Bunu talep etmek de, buna razı gelmekte zor. Yalnızca reddedildin ya da işler istediğin gibi gitmedi diye karşı tarafa; en acısı da kendine kusur yazmak...Aşk denilen son derece latif, insani duyguya ihanet değil mi? Elbette canın fevkalade yanacak ama o melankolinin içinde uzun süre kalmanın bi faydası yok. Çabucak duygudan özgürleşmek en güzel adım.