Taksim Füniküler hattı tarihi dokusuyla 1874 yılından bu yana hizmet ediyor.

İstanbul’da yaşayan Fransız mühendis Eugene Henri Gavand, Yüksekkaldırım Yokuşu ile Galipdede Caddesi arasında gidip gelen insanları gözlemledi ve bu iki noktayı birbirine bağlayacak asansörlü demiryolu projesini tasarlayarak Sultan Abdülaziz’e sundu.

Sultan’ın onayının ardından yapımına başlanan Tünel, ilk olarak 5 Aralık 1874’te hayvan taşımalı olarak, 17 Ocak 1875’te ise standart şekilde seferlerini yapmaya başlar.

Önceleri 150 beygir gücünde 2 buharlı makine ile sağlanırken, 1911 yılındaki yenilemenin ardından elektrikli sisteme geçildi ve metro daha modern bir hal aldı.

Metro, İkinci Dünya Savaşı sırasında bazı malzemelerinin satın alınamaması nedeniyle 3 buçuk ay yolcularından ayrı kalmıştır.

1968’de özel bir Fransız şirket tarafından tamamı elektrikli hale getirilen metro, 2 Kasım 1971’de yeniden açılarak hizmet vermeye başladı.

Eski adıyla Galata ile Pera, bugünkü ismiyle Karaköy ile Beyoğlu’nu en kısa yoldan birbirine bağlayan Tünel, dünyanın ilk yer altı füniküler sistemi olarak kabul ediliyor.

Bu sistemle, Tünel’de karşılıklı hareket eden iki vagon, ortada hat değiştiriyor.

İlk açıldığı tarihlerde ‘İstanbul Tüneli, Galata-Pera Tüneli, Galata Tüneli, Galata-Pera Yeraltı Treni, İstanbul Şehir Treni, Yeraltı Asansörü, Tahtelarz gibi çeşitli isimlerle adlandırılan tünel, İstanbul’un ulaşım yüküne hala omuz veriyor.