Aşk.

Üç harf tek hece, insanı deli eden his.

Biyolojik boyutu da var tabi. Hormonlar falan.

Ama tabi ben bunlardan bahsetmeyecek sizi biraz daha karanlık ve derin bir dehlize sokacağım.

Aşk gibi üç harf tek hece bir his daha var. Bu da deli eder insanı.

Acı!

Aşk aşığa acı çektirir desem. Bir çoğunuz bana hak vermeyebilirsiniz. Aşk değil aşık olunanacı çektirir diyebilirsiniz. Bence aşk olmasaydı aşık olunanın yapacağı aşığa acı çektirmezdi.

Aşıklar mutluyken aşkı över. Mutsuzken de aşka laf etmezler. Kaybettiklerinde de aşktan kötüsü yoktur duygular arasında. Oysa gerçeklikte mutlak mutluluk yoktur ki.

Aşk acısıyla tatlısıyla birlikte geçirebileceğin birini bulduğunda hücum eder kalbine desem, gözleri yaşlı platonikler bana kızacaktır.

Aşk aptalı oynamak hataları affetmek çabalamaktır desem, yüreği güçsüzler karşı çıkacaktır.

Aşık aşığa değil aşka aşık olur desem saçmalama diyenler olacaktır.

Aslında ne olursa olsun her daim laf edenler olacaktır. Aşk herkesin kendi doğrusudur. Aşk aşığıyla var olur, aşığını var eder. Aşk budur işte.