evet .. evet.. tam da doğru cümleyi kuracağım.. duymayan .. tadamayan.. hazzı hissedememişlerin eline.. uğruna delirdiklerim... sadece yaygara koparan yaramaz bi çocuğu susturur gibi basitçe verilebilirken...nasıl atar bir kenara beni... görünmez olmak herkesin hayali olabilir belki.. ama silik olmak.. görünmediğinin farkedilmemesi.. bu acıda benliğimin silikliği gibi siliniverse ya...

En başından söylüyorum, aldığım eğitimleri, referanslarımı, beğenenlerin yorumlarını.. pembe taçlı yazarınız geldi olarak yazamayacağım hiç bir zaman.. tercih etmeyeceğim .. en sevdiğim renk pembe iken ..

Uzun olacak hikayem.. Bazen olanı olduğu gibi.. Bazen de olmasını istediğim gibi evirip çevireceğim..

bu sefer bir ben değil , benden olanda duyacak beni.. serbestsin artık.. pembe taçsız yazar ...