Sayfa 4

Aynasız olan her yerde kendisini dışardan izleyen insanların onda ne gördüklerini merak ediyordu. Kendisinin kendinde göremediği şeyleri farkedenler muhakkak herhangi bir yerdeydi.

Birasının son yudumunu içip hesabı istedi. Gitmeden önce son bir kez etrafına baktı, kalabalıkta kalan herkes sarhoşluğuna bira söylüyor, yanındakine bakıp gecenin sonunu düşünüyordu.

Hesabını ödeyip bardan çıktı. Bir sigara daha yaktı kapının önünde, annesinin " ama ne çok sigara içiyorsun" cümlesi geldi aklına, o cümleyi döndürünce kafasında, dedesi gelip oturdu gözlerinin içine, derin bir nefes alıp sigarasından yere attı.

Derin bir acı tad hissetti boğazında ama her zaman yaptığı gibi yuttu. İşte tam da böyle zamanlarda hayal etme yetisini kullanıyordu. Yüzünü gökyüzüne kaldırıp yağmur yağdığını hayal etti.

Hep böyle yapardı yalnızlığı sevmediğinde, kalabalıktan hoşlanmadığında, ya da vedaları anımsadığında, ya insanları ağaca çevir, ya da yağmur yağdırırdı.

Sokakta ki herkes ıslanıyordu gökyüzünün altında ama kimsenin bundan haberi yoktu. Yağmurun tebessümü bütün yüzüne yayıldı.

Yürümeye devam ederken sokakta ki barları izliyor karar vermeye çalışıyordu gitmek için tekrardan..

Sokak ortasında durup kararsız kalan tek kişi oydu. İç sesi tam da bu zamanlarda kararsızlığını kontrol etmek için araya girdi.

_ yarı boş bir mekan seni yormaz aksine rahat olmanı sağlar.

Kadını en iyi tanıyan yine kendi öz ruhunun sesiydi. Etrafına bakıp önünde öylece beklediği barın içine baktı göz ucuyla, iç sesinin söylediği gibi çok kalabalık değildi. Kapısının önünde cüsseli siyah giyinmiş adamın ona baktığını farketti ve çok üstelemeden kırmızı kapıdan içeri girdi. Barın içi kutu kadardı. Hafif ışıkla dekore edilmiş, duvarı siyaha boyanmıştı." Kim tasarladıysa melankolik birisiymiş" diye geçirdi içinden.

Bardan bir bira alıp yine her zaman yaptığı gibi duvar kenarında bir masa bulup yerleşti. Sahnede canlı müzik yapan grup ve bir kaç bira içen insanın içinde keyfi yerine gelmişti. Midesi alkol doldukça rahatlamaya başlamış, şarkılara eşlik etmeye başlamıştı.

Tam da bu zamanlarda kendi duvarlarını biraz biraz kırıyordu. Mimiklerini yumuşatıyor, o mahçup duruşu rahatlıyordu.