1908’de yayımlanan Demir Ökçe’nin bir “günlük-roman” olduğunu belirtmek gerek. “Ernest Everhard” isimli bir ana karaktere sahip olan roman, aslında Everhard’ın eşinin anılarından oluşuyor. Yıllar sonra bir ağaç kovuğunun içinde bulunan “Everhard Elyazmaları”, devrim mücadelesinin verildiği yıllardan çok sonra, ancak 27. yüzyılda basılıyor ve geçmişte yaşananların bir referansı olarak halka sunuluyor.

Faşist bir oligarşinin hakim olduğu ülkede işçi sınıfının burjuva yöneticiler ve postalların altında ezilişine tanıklık ediyoruz. “Demir Ökçe” adı verilen bu siyasi organizma, ülkenin ve halkın ciğerlerine dek nüfuz etmiştir ve yaşanan bu baskıcı ve gerici ortamda hak ettiği şartlardan uzak yaşayan insanlar, bir kahramanın önderliğinde onurlu bir devrim mücadelesi başlatırlar,

"Demir Ökçe", distopik bir toplumda geçen bir macera öyküsüdür. Roman, genel olarak insan doğasının evrimini, toplumsal hiyerarşiyi, güç ilişkilerini ve sınıf mücadelesini ele almaktadır.

Roman, aynı zamanda kapitalizmin, sanayileşmenin ve teknolojinin yıkıcı etkileriyle başa çıkmaya çalışan bir toplumun hikayesini anlatır. İnsanların doğayla olan bağı koparılmış, makinelere bağımlı hale gelmiş ve insanların fiziksel gücü yerine makinelerin gücüne dayalı bir toplum yaratılmıştır.

Jack London'ın gerçek olayları kurgulayarak ortaya çıkan bu romanı, savaş ve şiddetin yanı sıra, insan doğasının içsel çatışmalarını ve çelişkilerini de ele alır. Roman, güçlünün zayıfı ezdiği ve doğanın insanlar üzerindeki egemenliğini yitirdiği bir dünya yaratarak, insanın doğaya karşı verdiği mücadeleyi anlatır.