Homunculus @yusuf

Kör Baykuş

Yaralar vardır hayatta, ruhu cüzam gibi yavaş yavaş ve yalnızlıkta yiyen, kemiren yaralar.


İç dünyamızın karanlığında iç hesaplaşmalarımız vardır. Kendimizi, güçsüzlüğümüzü farkına vardığımız, bizi tüketip bitiren düşüncelerimiz...


Kör Baykuş kitabında da Sadık Hidayet, kahramanımızın yaşadıkları olaylar ve onların neden olduğu olumsuzluklardan dolayı kendisini yiyip bitiren acılarını ve bunlarla hesaplaşmasını anlatıyor. Duyguların bu derece güzel imgelemeler ve adeta keskin kılıç darbeleriyle anlatılması okurken bizlerin de güçsüzleşmesine ve yaşamasına neden oluyor.


Bir ressam olan kahramanımızın önce gördüğü bir kadına platonik bir aşkı ve ardından yaşadığı hüzün dolu hikaye, hiç tanımadığı annesi ve babasını düşünmesi, deli gibi aşık olup bir o kadar da nefret ettiği ama karşılığında ona asla değer vermeyen karısı ve karısının annesi olan dadısıyla yaşadıkları onu yiyip bitirmeye başlıyor.


İçindeki acı ve engel olamadığı sapkın düşünceleri hayatını esir alıp güçsüzleşmesine neden oluyor. Bir geçmişe, çocukluğuna gidip bir şimdiye dönüyor. Bu anlatımın etkileyiciliği hüznün bize de yansımasını sağlarken aynı zamanda verdiği örnekler ve oraların kültürünü yansıtmasıyla bizi de hikayede bir yolculuğa çıkarıyor.


Olay örgüsü yavaş yavaş bağlanıp yaşadığı ve düşündüğü şeylerin birbiriyle örtüşmesini görüyor, kaderin cilvesi ve kötü oyunlarına karşı adeta elimiz kolumuz bağlı kalıyoruz.




PHOTO




Her ne kadar hikayenin ve olayların güçlü olması kitabın gücünü gösterse de yazarın anlatım tarzı, örneklemeleri, imgelemleri, kültürden kırıntılar sunması, sanki bizle konuşurmuşçasına hayattan verdiği kesitler etkileyiciliğini daha da artırıyor.


Bir tavsiye üzerine başladığım bu kitap okurken hep düşünmemi, sorgulamamı ve bazı şeylerin farkına varıp farklı gözle bakmamamı sağlarken; kahramanın da yaşadığı acıya ortak oldum.


Adeta bir sanat filmi tadı veren Kör Baykuş kitabını herkese tavsiye ederim.


Ölüm, ağırdan yavaştan, kendi şarkısını mırıldanıyordu. Her sözcüğü tekrarlamak zorunda, kekeme biri gibiydi ölüm; tıpkı şiiri bitirince gene baştan başlayan biri gibi.

1

Henüz hiç yorum yapılmamış.

Yorum yazmak için giriş yapmanız gerekli