Öncelikle bu yazıyı okuyan beni takibe alan herkese çok teşekkür ediyorum. Sözlerime başlamadan önce sizden tek isteğim benimle aynı durumu yaşayanlar var ise yorumlara bekliyorum. Burayı bugün blogtan ziyade biraz sohbet olarak kullanmak istiyorum bundan sonrasında daha faydalı ve güzel içeriklere tanıklık edebileceksiniz ilk olarak birbirimizi tanıma ve içimizi dökebilmek adına böyle bir blog yazısı yazmayı tercih ettim. Ben mühendislik fakültesinde okuyan bir üniversite öğrencisiyim bilen bilir anlatmama gerek yoktur uykusuz stresli günlerini… Üniversiteye hazırlanırken çok geniş bir arkadaş çevresine sahiptim. Geniş dediysem daha samimi olduklarım ayrı, az samimi olduklarım, tanıdıklarımın tanıdıkları vs. geniş bir çevre işte. Geniş çevrelerde sıkıntıdır aslında iyi rol yapan arkadaşlara sahipseniz çok sıkıntı olmuyor ve bende bu iyi rol yapan arkadaşlara sahiptim. Herkes birbirinin arkasından konuşur yüzüne can ciğerlerdir ama işin kötü yanı herkes konuştuğunu da bilir ve ona rağmen bu arkadaşlığa devam edersin. Bende ettim gençsin fark etmiyorsun ya da konduramıyorsun o arkadaşının senin arkandan konuşabileceğini çünkü hem çok seviyorsun hem de aslında ilk arkadaşlarından biridir. Annem derdi çok arkadaşın var azalt diye fark etmezdim üniversiteye geçtiğimde anladım daha iyi bir tane gerçekten bana değer verdiğini bildiğim bir arkadaşım çok zor da olsa gözümü açtı peki nasıl ondan da bahsedeyim birazcık. Anasınıfında tanıştığım ilkokulu, ortaokulu, liseyi ve hatta üniversiteyi bile birlikte okuduğum yediğimin içtiğimin ayrı gitmediği ailelerimizin bile birbirini tanıdığı kendi yakınlarımın düğününe bile çağırdığım gelip oynayan bana en yakın arkadaşımdan bahsedeceğim şimdi yakın mı ya da çıkarcı mı? Her zaman ona destek olup arada tartışmalarımız olsa bile hep barıştığımız dile kolay 15 yıllık bir arkadaşlık üniversiteye geçtiğimizde hazırlık okurken okulumuzdaki eski sevgilisi onu rahatsız etti diye çocuğa bağırıp çağıran beni gaza getirip rahatsız ediyor (sürekli konuşmaya çalışıyor barışmak için)  anneme laf ediyor diyen arkadaşımın sözlerine karşılık o çocuğu bütün okulun önünde rezil ettim. 1. Sınıfa başladığımızda bölümlerimiz farklı olduğu için çok sık görüşemiyorduk ve sonradan benim hakkımda salladığını duydum oysa ki gerçekten ona iyilikten başka bir şey yapmamıştım sallamasının nedeni benden hoşlanan birini kıskanmasıymış… Tabi ben bunu kabullenemedim çünkü konduramadım hikaye gibi değil mi yaşarken maalesef hiç öyle olmuyor. Konuşmayı kesmek istediğimi söylediğimde üzülür ağlar sandığım insanın umurunda bile olmadı işte o an anlıyorsunuz çok yanlış insanlara uzun zamanlar gereksiz değer verdiğinizde dünyanın acımasızlığını. Sonra üniversitede edindiğim bir arkadaş grubum oldu gerçek olamayacak kadar güzel iyi anlayışlı. 3 kişiydik sonrasında 4 olduk sınavlara girer yemeklere giderdik yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmezdi ta ki bu döneme kadar bir anda hepsi soğuk yapmaya başladığını hissettim sormadım hiç ne oldu diye gıcık oldum çünkü öyle güzel bir gruptuk ki kimse kimsenin hakkında kötü konuşmaz kimse kimseye laf ettirmezdi. İşte o akşam ödev yapmak için buluşmuşlar benim derslerim ayrı olduğu için okulda değildim ve onlarla gitmemiştim o gün iki tanesi benim hakkımda ödeve yardım etmiyor sorumluluk almıyor diyerek birbirlerini gaza getirip  benimle aralarına mesafe koydular. Bu arada kendileri ortak ders aldıkları için konuşmuşlar şu gün buluşalım diye bana 2 saat kala söyledikleri için ayak uyduramıyordum çünkü başka dersimin sınavı vardı finallere çalışırken dersler ağır arkadaşlarınız tavırlı düşünün bi gerçekten kendimi çok kötü hissediyordum sürekli ağlıyordum o an fark ettim ki yine yanlış arkadaş seçimi… Onlarla konuştum derse yardımcı olmuyorsun sormuyorsun ne zaman yapalım diye dediklerinde şok oldum çünkü yardım etmiştim de. Sormama gerek bile yoktu 2 kişiler şu gün deseler birkaç gün öncesinde onlara ayak uydurabilirdim. İşte buraya kadar beni dinlediniz teşekkür ederim aynı durumda olan varsa yorum yapabilir mi siz ne yaptınız?