Bugün kitaplığımı temizlerken kişisel gelişim kitaplarıma denk geldim. Ben bunları ne zaman aldım diye hatırlamaya çalışırken “Bu kâğıt ziyanlarına para vermiş olamam!” diyerek hediye olduklarını hatırladım. Özellikle resmi dairelerle çalıştığım vakit nedense sürekli bu tarz şeyler hediye ediyorlar. Biri de çıkıp demiyor ki “Yigenim biz bu kitaba hebeley para vermek yerine (biliyorsun ki kişisel gelişim kitapları hiçbir zaman ucuz olmaz.) o parayı sana verelim dedik. Ha bir de revize için başının etini yemeyeceğiz ne de olsa önünde sonunda ilk yaptığını kullanacağız.” Ne? Bu da benim fantezi dünyam. Konuyla bağımsız olsa da kanayan bir yara. Neyse. Dedim ki şunu bir kurcalayayım. İçinden neler çıkacak. Allah’ım Yarabb’im! Kriz geçireceğim. Üç yüz sayfa, beş yüz sayfa sadece gaz vermiş. Sadece gaz. Metaforlaraysa hiç girmiyorum. Benim abartılı örneklerim var ya, halt etmiş bunun yanında. Tomris Uyar kitabı gibi. Dolambaç dolambaç dolambaç. “Hayat size limon verirse o limon işte sizin elinizde tuttuğunuz şanstır. Şans ise bir inciye benzer.” Ov ov ov dostum. Sakin ol. Limon zaten bir metafor ve sen inci diyerek başka bir metafor kuruyorsun. Metafor metaforla açıklanabilir mi ya!

İnsanlar her şeyi yapabileceklerine inanan aptalca bir özgüvene sahip ve bunu çevresine yaymaktan da çekinmiyor. Günümüzde Hollywood ve özellikle de Bollywood’un Amir Khan içerikli kötü filmleri evet. Kötü diyorum ve beşinci sınıftan beri de görüşüm bu yönde. İnan bana Marvel filmleri çok daha gerçekçi. Özellikle de Hulk. Neyse Holly ve Bolly herkese “yapabilirsin”i aşılıyor. İki ayda elli kilo verebilirsin. Berbat bir sesin mi var? Olsun şarkıcı olabilirsin. Diyebilirsin ki iyi de günümüzde sesi kötü olup şarkıcı olanlar var. O kişi şarkıcı değil, şarkı söyleyen birisi olur. “İyi ama olmuş” da diyebilirsin. Hayır kanka. Olmamış. İyimser olacağım ayağına saçmalamaya gerek yok. Aynısı senin ilgi alanın ya da meslek dalında olunca veryansın etmeyi biliyorsun ama?

Daha öncesinde kaydettiğim podcastlerimde ufaktan girmiştim bu konuya. Şimdiyse iyice içine girelim. İnsan-her şeyde-başarılı-olamaz. Bir duvara yeterince kafa atarsanız duvarı kıramazsınız. Serkan Mutlu’nun sevdiğim bir sözü var “Bir hayale en büyük zararı, o hayalin karşısına dikilen her zorluğun aşılabilir olduğunu söyleyen kişi verir.” Serkan Mutlu’nun sevdiğim bir sözü. Eğer ki siz durup karşınızdaki şeyin problem mi yoksa bir gerçeklik mi olduğunu fark ederseniz hayatınız çok daha kolaylaşır. 18 yaşına kadar matematik dersinde hiçbir şey yapmadın ve şimdi YKS sınavında on net yapabileceğine mi inanıyorsun? Üzgünüm ama yapamayacaksın. Çünkü artık çok geç. Bazı noktada gerçeklere ulaşmanız gerekiyor. 40 yaşından sonra ünlü bir topçu olamazsınız. İş işten geçmiştir çünkü. Bunu fark ettiğiniz zaman hayatınızdaki gerçek problemlerle ilgilenebilirsin. Matematik yapamacağım ama güçlü yönüm olan sözel derslerimi yanlışsız verebilirim. Yahut iyi bir şarkıcı olamayacağım bu yüzden kendimi başka bir meslekte arayabilirim gibi.

Kendinizi ne kadar erken keşfeder ve sınırlarınızı o kadar erken çizerseniz o kadar başarılı olursunuz. İnsanlar “sınır çizmeyin sınırsız olun.” Diye kendilerini yırtabilirler. Fakat unutma ki sınırın genişliğini de belirleyen yine sensin. Sonuçta Nahcivan’da bir sınır Samanyolu galaksisi de. Bir sonraki hafta da görüşmek üzere.