ARENADA SAVAŞ
Bazen matadoru doğaya,
insanı da boğaya benzetirim ben!
Dalga geçer doğa bizimle
çoğu zaman kendini tehlikeye atarak...
Saldırırız durmadan,
gözü dönmüş halde
Hırçınca, burnumuzdan ateş püskürterek
Alt etmeğe çalışırız.
Bazen sendeler yere düşer
ama koşar gelir yardımcıları,
Tutar kaldırırlar yerden onu,
bizi ise uzaklaştırırlar yanından...
Ha! Yardımcıları mı kim;
kasırga, kuraklık, sel...
Sonra giderler yardımcıları yanından...
Ve, Yeniden saldırırız ona...
Aslında alır hep intikamını;
sanmayın o güçsüz ve aciz ve tek başına...
Sırtından oluk oluk kan akan,
Yaralanan zayıf ve bitkin düşen ve biten...
Hep biziz aslında ve
Hep kazanan odur...
Bin yıl sonra olsa bile
Hep kazanan odur...
Ve,
Kanlar içinde cansız yere yığılan
Hep biziz...
O da bizi son taşıyan
Arenadan...
Ziya Köksal Okumuşoğlu