ENDAMI TOMURCUK Bütün usturalar boynuma sarkar Bütün akşamlar harami Saklı düşlerinin eşiğinde Endamı tomurcuk bir çocuğum ben Boyuna öğütülen bir yakarı Boyuna sözlerini ezen bir ezgi Hatırla ki ey sevgili Ateşin dumanı Gülün dikeni, Her sevdanın Keremi Azaltışı var. Nice sakınsak da Sınır boylarımızdan geçirir Yalnızlığı kaçakçı, Keser yüreğimizi Sözcük altlarında Pimi çekilmiş bir ayrılığı Tutmanın sancısı. Üniforması denizci Ruhu havacı Bir askerse hüzün Ben de endamı tomurcuk bir çocuğum Bir tutam hayattır sıktığım Son damlası da düşsün, Düşsün de canevime çivilensin diye süzülüşün Pusu dağılan bir limanda Çözülmek ağrısı dinsin diye o gemici düğümünün. Bütün sahnelerin İğreti oyuncularıyız biz. Yırtılabilse de kozası tenimizin, Rüzgarlaşabilse de hallerin Zincirdir, kepenktir Bulurlar bir şey. Mahsur bırakmak için ikimizi Buzullar arasında. Oysa küheylandır kanımız ey sevgili Yanıp sönen Tiril tiril baharların üstadı. Bütün demirlere doludizgin çarptığın Ve sabrın Yani camdan bir çekicin Boyuna damarlarımıza çaktığı Bir derviş öfkesidir ki bu, Taptaze bir salkım gibi Yanar döner Koparır kendini hayattan. Bütün usturalar boynumda körelir Bütün akşamlar harami. Endamı tomurcuk bir çocuğum ben Açılması gerekmeyen bir mektubum Lambanın cini, Umudun çomak bekleyen kovanı. Öleceğimiz günü unut ey sevgili Yüreğimizde oldukça Karanlık tünellere Son sürat dalabilmenin hüneri.