İnsan,

Zamanın en karanlık dehlizlerinden geldi

Suçsuz,

Ve kimsesiz

Sebepler aradı

Kendinden uzak kalışına

Sözcüklere sığmadı cismi

Anlatmak istese,

Anlatamazdı..

Hangi gölgenin peşinde yürüdüğünü

Üzerine giydirilen tanımları

Adına yazılan uydurma hikayeleri

Bilmiyordu kimseler,

Yitik bir cennettin avlusunda

Yalınayak koşan çocukluğunu

Uğrayan olmadı,

Gönlünün hicret ettiği şehirlere

Sokakları başıboş,

Hiç susmayan bir sessizlikte

Gürültüsüz kovaladığı umudu

Miras aldı hayat dergâhından

Kim bilir kaç bin ýıllık kürsüde

Öğütler dinledi hiç durmadan

Bilmez kimseler ,

Kaç gülüş kovaladı acılardan

Kaç ömür çaldı yalnızlıktan

Taşımak zorundaydı belki ,

Yokluğun yükünü sırtında

Var olmak için..

Olur olmaz nükseden,

Mesnetsiz korkulara rağmen

İçinde çıkarırdı üstelik,

Savaşların en büyüğünü

Yenilmemek için,

Kendi,

Kendine..

Bahar B.